Zadziory to małe kawałki metalu, które wystają z krawędzi blachy i są nieuniknione w wielu procesach cięcia. Ale mają nieprzyjemne właściwości: z jednej strony są ostre i szpiczaste, z drugiej strony mogą się zerwać w nieprzewidzianym momencie. Jednocześnie krawędzie blachy pozostają ostre, co również ma wady. W tym artykule pokażemy, jakie konsekwencje mogą nieść ze sobą części, które nie zostały ogratowane.
Metalowe zadziory mogą spowodować ukłucia lub skaleczenia. Oprócz tego, że są bolesne, urazy te mogą prowadzić do infekcji i innych powikłań. Zagrożeni są zarówno pracownicy, którzy zajmują się częściami, które nie zostały ogratowane, jak i użytkownicy końcowi. Takie ryzyko jest już dziś nie do zaakceptowania. Odpowiednio wysokie jest również ryzyko reklamacji, a nawet procesów sądowych.
Gotowe produkty mogą zostać uszkodzone przez zadziory na dwa sposoby: po pierwsze przez przyklejenie, a po drugie przez odklejenie. Jeśli przesuniesz wrażliwy element, taki jak kabel lub wąż, nad zadziorami, ulegnie on uszkodzeniu. To samo dotyczy ostrych krawędzi blachy. Z drugiej strony, jeśli zadziory poluzują się w produkcie końcowym w niekontrolowany sposób, mogą spowodować uszkodzenia w dowolnym miejscu. Może to spowodować zarysowania, wycieki lub zwarcia. Dla producentów detali blaszanych może to oznaczać roszczenia regresowe z tytułu wycofania produktów i pozwów z tytułu odpowiedzialności za produkt. Ryzyko jest szczególnie wysokie w przypadku elementów istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa.
Narzędzia do gięcia, rolki prostujące, frezy czy narzędzia do głębokiego tłoczenia mają jedną wspólną cechę: mogą zostać uszkodzone przez zadziory. Dzieje się tak dlatego, że zadziory są tak twarde, że pozostawiają ślady. Narzędzia zaginające lub rolki prostujące powodują powstawanie śladów na przedmiotach obrabianych. Ponadto zadziory mogą się poluzować w niekontrolowanym czasie, powodując dalsze uszkodzenia. A nawet jeśli do tego nie dojdzie, zdecydowanie przyspieszają zużycie narzędzi do pras krawędziowych.
Ponieważ zadziory wystają tak ostro z krawędzi blachy, zakłócają pole elektryczne podczas malowania proszkowego. Linie pola są skoncentrowane na grzbietach jak piorunochron. Powoduje to niekontrolowane osadzanie się lakieru na zadziorach. Powstałe grudki farby mogą osiągać wielkość kilku milimetrów. Dlatego ważne jest, aby usuwać nawet małe zadziory.
Zadziory mogą łatwo odłamać się nawet po powlekaniu. W takim przypadku materiał podłoża jest następnie naświetlany. Tlen z powietrza może atakować go bez przeszkód, powodując korozję. Ponadto podczas gratowania można jednocześnie rozwiązać inny problem z powłoką: ponieważ krawędzie blachy są zwykle zaokrąglane w procesie gratowania, zapobiega to łuszczeniu się powłoki na ostrych krawędziach.
Zadziory nie należą do danego detalu i jego kształtu, ale wystają poza niego. Może się zatem zdarzyć, że teoretycznie pasujące części nie będą już pasować w praktyce: przeszkodą jest już nawet jeden zadzior. W przypadku złożeń może to zajść tak daleko, że tolerancje nie będą już poprawne. Jeśli rezygnuje się z usuwania zadziorów, istnieje również ryzyko, że na krawędziach cięcia pozostanie warstwa tlenku. Występuje ona, gdy tlen jest używany jako gaz tnący w cięciu termicznym. Rezultat: w przypadku stali ta warstwa tlenku może zakłócić późniejszy proces spawania i obniżyć jakość spoiny.
Jeśli Twój klient nie pomyślał o określeniu gratowanych części na swoim rysunku - najpóźniej gdy pojawi się jedna z wyżej wymienionych trudności, szybko zmieni zdanie. Zanim pojawią się reklamacje i trudne renegocjacje, od samego początku powinieneś oferować gratowane części z blachy. Klient jest zadowolony i docenia usługę, gdy dostawca myśli i działa proaktywnie.